ว๊า! ว่าจะแอบเข้ามาแปะรูป แต่ทำมะเป็น
มิเป็นไรจ้า ยังงัยวันนี้ขอเขียนก่อนละกันนะค่ะ
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกะเวปไซด์ของเรา (ฮิฮิ แอบอ้างซะงั้น เอาน่าขอมีส่วนร่วมนิดส์นึง)
ไช..โย.. ไช..โย ไช..โย
คุณแม่ขอสนับสนุนกีฬาด้วยคนค่ะ เผื่อว่าคุณพ่อคุณแม่คนไหนแอบหลงเข้ามาในนี้และก้อได้อ่าน ก้อถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะค่ะ
คุณแม่เป็นคนไม่ชอบเล่นกีฬาตั้งแต่เด็ก ๆ เป็นได้แต่นักวิ่งสมัยประถม ซึ่งก็มิเคยได้เหรียญเลย 55+
หลังจากนั้นเป็นต้นมาก็เป็นกองเชียร์ดีเด่นมาโดยตลอด
จนกระทั่งมีลูกเป็นของตัวเอง 2 ลูก เอ้ย! 2 คน ลูกๆ ก็เล่นกีฬาบ้างประปราย ตามประสาเด็กทั่ว ๆ ไป จนมาวันนึงกระแส สู้โว้ย!! แรงเหลือเกิน ลูกๆ อยากเล่นกีฬา (อาจจะอยากดังกะเค้ามั่ง) หรืออาจจะอยากได้บ้านอย่างพี่วิวก็ไม่รู้เนอะ คุณแม่ก็สนับสนุนตามกำลังและความรู้ด้านกีฬาซึ่งมีอยู่เท่าหางอึ่ง แต่ก็สู้เพื่อลูก หาข้อมูลว่ากีฬาอะไรเหมาะกับลูกและทุนทรัพย์ของแม่ แม่อยากให้ยิงปืนซึ่งคิดว่าเท่ห์สุด ๆ แต่คุณก๋งบอกว่า คงจะต้องขายบ้านซื้อกระสุนให้ลูกซ้อม เพราะเคยได้ยินนักกีฬาระดับชาติเค้าบ่น ๆ มาอย่างนั้นว่าสมาคมไม่ค่อยมีงบให้ ก็เลยต้องพับโปรเจคส์ในฝันของแม่ไปซะ คุณลูกสาว "หนูอยากเรียนยิมนาสติค หนูอยากเล่นริบบิ้น" ว่าแล้วก็ไปเอาริบบิ้นผูกผมมามัดกับตะเกียบ วิ่งไปทั่วบ้าน ลูกชายก็จะเตะท่าเดียว อย่างอื่นไม่สน ผมจะเตะ(บอล)
สุดท้ายเราสามคนแม่ลูกก็ไปเจอกันที่หัวหมาก ไม่ใช่สิไปพร้อมกันนั่นแหละ ที่กกท.หัวหมาก ไปสมัครเรียนกีฬา คอร์สซัมเมอร์ เพราะมีทั้ง 2 อย่างที่ลูกอยากเรียน แล้วก็จะได้หาข้ออ้างไม่ต้องเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียน มาเรียนกีฬา ประหยัดตังค์ในกระเป๋าแม่ไปตั้งเยอะ (แอบงก)
เมื่อถึงวันเปิดคอร์ส เราก็เริ่มปฏิบัติการตื่นเช้า เพราะมีเรียน 7 โมง น่าแปลกนะค่ะ ที่เด็ก ๆ สามารถตื่นเช้าได้ในช่วงปิดเทอม ทั้ง ๆ ที่ปกติ ไปโรงเรียนสายเกือบทู้กวัน เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก จบคอร์สซะแระ 1 เดือนผ่านไป ลูกไม่ตื่นสายเลย oh my god! พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
คราวนี้อยากเรียนต่อกันอีกละซิ คุณแม่ก็เสาะแสวงหาที่เรียนต่อให้เด็ก ๆ ลูกชายเรียนต่อที่เดิมวันเสาร์-อาทิตย์ ลูกสาวก็ได้พี่ ๆ ที่เสนาชัยแนะนำให้มาเรียนที่นี่ โอ้โห! อ่อนนุช 53 บ้านฉันอยู่มีนบุรี จะมางัยละทีนี้ แต่เพื่อลูก สู้ ๆ เสาร์-อาทิตย์ ออกจากบ้านกันตั้งแต่ตี 5 มาส่งพี่ภูมิที่หัวหมาก 6 โมง น้องนอนรอในรถ พี่ภูมิเลิกเรียน 9 โมง มาส่งน้องต่อที่โรงยิมฯเสนาชัย 10 โมง -เที่ยง ลูกฉันจะทนได้นานแค่ไหนเนี่ยะ? ปรากฎว่า คุณแม่เริ่มท้อก่อนคุณลูกซะอีก "พี่ภูมิเรียนยิมกะน้องมั้ยลูก? จะได้ไม่ต้องตื่นเช้ามาก มาเรียนที่เดียวกันทีเดียว" "ไม่เอา" คือคำตอบ "พี่ภูมิ..ยิมนาสติกนี่ดีนะลูก มันเป็นพื้นฐานของกีฬาทุกประเภทเลยนะ ลูกชอบแตะบอล ก็ลองเรียนยิมฯดู สามารถเอาไปใช้ได้นะ จะช่วยในเรื่องฟุตเวิร์ค" คุณแม่ก็ชักมาทั้งปิง วัง ยม น่าน แล้วก็เจ้าพระยา เพราะว่าฉันเหนื่อยเหลือเกินจร้า.. "ไม่เอา."เป็นคำตอบสุดท้ายจากน้องภูมิ OK..OK ไม่เอาก็ไม่เอา คุณแม่ก็ก้มหน้าก้มตารับ-ส่งต่อไป
จนมาวันนึง ปาฏิหารย์มีจริง (เวอร์นิสส์นึง) น้องภูมิยอมเรียนยิมนาสติกแอโรบิค "แค่ขอลองก่อนนะ ถ้าชอบน้องภูมิค่อยเรียน" ข้อแม้ของเค้าหล่ะ น้องภูมิเจอมนต์สะกดของครูรัช สอนยิมนาสติกผสมฟุตบอลได้ด้วย น้องภูมิยอมเรียนแล้ว..ววว แม่ก็เลยบอกลูกว่าลูกเรียนยิมฯก็หยุดฟุตบอลไว้ก่อนนะ จะได้ไม่เหนื่อย(แม่) เป็นอันว่าร่างนี้ผ่าน ครม. เรียบร้อย เรียนยิมทั้งคู่ น้องยิมนาสติกลีลา พี่ยิมนาสติกแอโรบิค
และแล้ว เวลาก็ผ่านไป..ผ่านไป จน 1 ปีพอดีที่น้องภูมิเรียนยิมฯ เพราะความบังเอิญ ตอนนี้นะเหรอ.."วันนี้น้องภูมิยกขาแตะบอลได้สูงเลยนะ วันนี้น้องภูมิแยกขารับบอลที่โรงเรียนด้วย" น้องภูมิมักจะมาเล่าเรื่องแตะบอลที่โรงเรียนให้คุณแม่ฟังเสมอ โดยที่เค้าจะภูมิใจที่ได้เรียนยิมนาสติกมาก ๆ เค้าบอกว่าถึงไม่ได้เรียนฟุตบอล แต่เรียนยิมฯ ก็ทำให้เค้าแตะบอลดีขึ้นได้ เออ..ช่างคิดได้เนอะลูกเราเข้าข้างตัวเองซะไม่มี
ออ!! น้องภูมิบอกว่า ชอบยิมนาสติกแล้วนะ เวลาถูกดัดตัวเห็นลูกเจ็บจนร้องไห้ ก็ถามว่าทนได้มั้ย? คำตอบของเด็ก 11 ขวบ "ทนได้ครับ อยากทำอะไรได้ก็ต้องอดทน" นี่คือสิ่งที่คุณแม่ได้จากกีฬา คุณแม่ได้ลูกคนใหม่ จากเด็กที่อาจจะมีความอดทนน้อยไปนิด ก็เป็นเด็กที่อดทนต่อความยากลำบากได้มากขึ้น จากเด็กที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องเวลา ก็เป็นคนตรงต่อเวลา มีระเบียบวินัยมากขึ้น จากเด็กน้อยคนนึงที่ไม่มีเป้าหมายในชีวิต ก็เริ่มคิดว่า "ผมอยากเป็นทีมชาติ" กีฬาไม่ได้ให้แค่ความแข็งแรงนะค่ะคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลาย
จะสี่โมงแระ ไปรับลูกก่อนนะ คุณพ่อคุณแม่มีอะไรเล่าสู่กันฟังบ้างนะค่ะ
|
|
|